Wielki Mur, ze strategicznie rozmieszczonym wieżami, wije się przez Chiny niczym smok, od Shanghaiguang nad Morzem Żółtym przez pięć prowincji, dwa regiony autonomiczne aż do pustyni Gobi na północy.
Pierwsze prace nad murem rozpoczęły się w V wieku p.n.e., lecz o obecnym usytuowaniu muru zadecydował w 220 roku p.n.e. Qin Shi Huangdi, pierwszy chiński cesarz. Wielki Mur, a właściwie jego pozostałe fragmenty, mierzy obecnie 2400 km lub jak podają źródła chińskie 6000 km (nie ma jak propaganda sukcesu).
W okolicach Pekinu najczęściej odwiedzamy Badaling, czyli pasmo wzgórz, na którym biegnie pasmo muru o długości 4,8 kilometra. Jest on ufortyfikowany na tym odcinku 19 strażnicami. Ocenia się, że jest on najlepiej zachowanym odcinkiem muru. Mur w Badaling położony jest na wysokości 1000 metrów n.p.m. i strzeże przełęczy Yuyongguan. Wzniesiono go za panowania dynastii Ming około 1505 roku.
W XX wieku został gruntownie odrestaurowany, a w 1957 roku był pierwszym odcinkiem muru udostępnionym turystom. Obecnie co roku odwiedza go ponad 100 milionów osób. I my wśród nich wędrowaliśmy i prezentujemy dziś właśnie chińskie wspomnienia z muru.
Tekst opublikowany w „Gazecie Powiatowej” 5 stycznia 2016 roku.
