Centralnym, najbardziej widocznym elementem sztuki sakralnej w cerkwi jest ikonostas, składający się z ikon ułożonych według pewnego schematu. Nazwa ta wywodzi się z języka greckiego i oznacza dosłownie „ścianę ikon” (ikon – obraz, stasis – ściana).
Ikonostas – spełnia podwójną funkcję. Oddziela mianowicie
prezbiterium od nawy głównej, gdzie znajdują się wierni, a także jest
wizualną wersją prawd wiary. Patrząc na poszczególne ikony wierni
zapoznają się ze świętymi, z tajemnicą Objawienia, z majestatem
Chrystusa Króla.
Ikonostas zrodził się głównie z potrzeby oddzielenia miejsca „święte
świętych” – gdzie kapłani sprawowali Boską Liturgię, od części dla
wiernych. Początkowo były to barierki, na których ustawiono z czasem
rząd ikon. Największy na świecie, mierzący 42 metry ikonostas znajduje
się w Pskowie, na Kremlu w soborze świętej Trójcy, gdzie można podziwiać
kunszt artystów kościoła wschodniego i podpatrzeć zwyczaje oraz
obrządki prawosławne, nie przeszkadzając przy tym wiernym.
O tym, że jesteśmy w Rosji, po wyjściu z Kremla przypomni nam pomnik Lenina, stojący na placu w centrum miasta, wskazujący kierunek rozwoju, a może tylko sklepik z pysznymi pskowskimi lodami. Nie możemy Wam prezentować zbyt wielu zdjęć z wnętrz cerkwi, ponieważ zwykle zakazane jest fotografowanie w miejscach czynnych sakralnie, a my staramy się szanować prośby tubylców.
Tekst opublikowany w „Gazecie Powiatowej” 2 października 2012 roku.
