Monte Olivetto Maggiore i Sant’ Antimo, czyli włoskie opactwa wczoraj i dziś

Opactwo Sant Antimo znajduje się niedaleko Montalcino, data jego powstania nie jest dokładnie znana. Pierwszy kościół powstał w tym miejscu w IX wieku, a jedna z hipotez mówi, że powstało około roku 781 z inicjatywy Karola Wielkiego podczas jego pielgrzymki do Rzymu, do papieża Adriano. Przewoził on relikwie św. Sebastiano i Antimo, w drodze powrotnej wybuchła epidemia zarazy, która go nie „dotknęła” i w podzięce ufundował opactwo benedyktyńskie.

To piękne opactwo, zachwycające każdego przybysza, inspirowało wielu poetów i artystów. Stary kościół, wzniesiony z kremowego trawertynu, stoi na tle porosłych lasem wzgórz doliny Starcia. Korpus kościoła został zbudowany w 1118 roku, we francuskim stylu romańskim, z zewnątrz ozdabiają go ślepe arkadki z symbolami czterech ewangelistów.

Gdy pokonamy kilkadziesiąt kilometrów krętych, toskańskich dróg dojedziemy do opactwa Monte Oliveto Maggiore, które położone jest pośród gęstych cyprysów, niesamowitych poszarpanych urwisk i stromych uskoków prowadzących do dna doliny. Zostało założone przez zakon Oliwetan, powołany dla odnowienia surowych, benedyktyńskich reguł życia zakonnego. Różowy kościół XV wiecznego opactwa jest budowlą barokową i ma wspaniałe intarsjowane stalle w prezbiterium oraz piękne freski ze scenami z życia świętego Benedykta.

Tyle dziś o pięknej Toskanii, do perełek architektury i krajobrazu tej krainy będziemy jeszcze powracać w kolejnych odcinkach naszych widokówkowych opowieści.

Tekst opublikowany w „Gazecie Powiatowej” 24 marca 2015 roku.